Op korte termijn wordt een fietspad van buurtschap “De Klamp” naar “Wiarda” aangelegd. Het plan is om het fietspad om het poldertje heen te leggen, zie de schets hieronder. Dat is prima! Mooi zelfs, temeer nu er voorzieningen bij komen, zoals bankjes en er is best veel te zien!
Maar let op! Er is beslist ook kans, dat dit fietspad dwars door de polder zal lopen, een zeer ongewenst traject! Namelijk, definitief geen weidevogels meer, een volstrekt beschadigd cultuurlandschap en een molen die niets te malen heeft. Zo dit geschiedt, dan wordt ook de laatste parel in de Zuidlanden opgeofferd.

Het poldertje aan de Hounsdyk opofferen …. dat mag dus nooit gebeuren, toch!!!
Daarover gaat dit artikel.

Té veel mooie plekjes zijn al opgeofferd in de Zuidlanden
In de Zuidlanden is al zóveel van de oude mooie hoekjes vernietigd. Denk aan It Ald Djip, ooit liggend in een vrije loop. De foto toont een beeld van It Ald Djip en de boerderij Techum; de koeien van Wartena grazen langszij.
Hieronder nog een beeld. De “Blauwe Hikke”; een plek van vele herinneringen, maar ´té´ stilletjes opgeofferd.
Ooit vormde de ´Blauwe Hikke´ dé vijfsprong.
Eén tak daarvan was het nu nog oude boomrijke pad, aansluitend op de Klamp, het vogeleiland van de Jeugdfûgelwacht Goutum.
Ook dit boomrijke pad wordt opgeofferd, inclusief het jeugdvogelbosje.

Moeten wij Goutumers dit allemaal, ook aan de Hounsdyk, gelaten over ons laten komen ?
Natuurlijk hadden wij niet gewild dat het zo zou gaan. Natuurlijk ook begrijpen we de behoefte aan nieuwe woningen. Maar één ding is zeker: zowel de “oud-Goutumers” als ook de toekomstige bewoners in de Zuidlanden hebben naadloos het zelfde belang: een mooie woonomgeving. Echt mooi kan alleen, indien er nog tastbare relicten van een verrukkelijk landschap uit oude tijd zijn en tonen wat ooit was. Waar in de vrije natuur ook voor de jeugd nog een plekje is, waarin ze polsstokspringen, visjes vangen en bovenal genieten. Al deze rijke ervaringen koesteren ze voor altijd, dat kan niet missen.
Om deze en om nog veel meer redenen is het écht nodig dat het poldertje gespaard wordt!

Over de waarden in de polder bij de wimetor Hounsdyk nog het volgende.
De weidevogels in de polder
Het is begin april. Twee “âlde hijen” (mannetjes kieviten) dartelen rondom. Het is de aloude strijd van twee “heren” om de vrouwtjes en om wie het beste leefgebied bemachtigt. Elk jaar zie ik uit naar de komst van vooral die ene majesteit. Wat een karakter heeft deze! Vaak heeft ie twee of drie vrouwtjes terwijl de andere ´âlde hijen´ een beetje beteuterd, aarzelend, pogingen doen. Zo heeft elke kievit herkenbaar gedrag. Wat een feest om dit alles vanaf het “molenerf” te aanschouwen.
Zie de stippenkaart hiernaast: zó veel weidevogels! Om dit aantal te handhaven is écht noodzakelijk om in de winter een hoog waterpeil te hebben en een op natuur gerichte en betrokken boer. Tseard Jorna doet hierin ontzettend goed werk!
Het rijke cultuurlandschap en hoe het zich vormde, de polder als voorbeeld
Een oorspronkelijk, oud en fantastisch mooi landschap draagt in zich de kracht om iedereen een gevoel van borging geven. En een gevoel van: hier hoor ik thuis. Ik ben er van overtuigd dat zo´n landschap de inspiratie geeft van alle vroegere bewoners.

Het jaar 1450, de pest was in afname, de bevolking nam toe, zodat de kleine eigendomskavels op de terp niet voldoende eten meer gaven. Dat maakte het noodzakelijk, om de gemeenschappelijke lage gronden van de bewoners van Goutum, om de terp liggend, langzaam “aan te maken”. Dus ook opgedeeld in particuliere eigendom. Dat leidde tot het graven van greppels, dwarsgreppels en slootjes, alles afgestemd op de hoogteverschillen. Met vrije afwatering. De helft van de tijd lag alles onder water. Pas rond 1810 werd begonnen met het aanmaken van poldertjes. Elke boer, die zich koning op eigen grond voelde, maakte een eigen polder met tsjasker- bemaling. Een zeldzaam mooi landschap was het resultaat. Van de 6000 poldertjes in Fryslân zijn er slechts nog enkele over.
Laat nu “onze polder” als zijnde een relict van oude tijd, bewaard blijven. Zo schitterend liggend, ingebed tussen Goutum en de buurtschappen. Voel de kracht, de cultuurhistorie van deze parel! En nogmaals, een fietspad er dwars door heen zou het volledig bederven!

En nu?
De tijd dringt. Nu móet het gemeentebestuur feitelijk en juist belissen en het in bindende afspraken vastleggen. Dus over
1e:
het fietspad eromheen leggen en
2e:
de polder blijft in huidige allure mét natuurbeheer en variabel waterpeil.

Zeer gewaardeerd is de nu zo nodige steun en sturing door “Stichtingsbestuur Windmolens Goutum e.a. …” en “Dorpsbelang Goutum”.
Nieuws over genomen stappen en over wat u zou kunnen doen, volgt, indien nodig.

Uw zienswijze is welkom op mail annevenema@upcmail.nl Immers hoe meer reacties binnenkomen des te meer stuwkracht ontstaat!!! Tot zover Anne Venema, maart17